പുട്ട് പറന്നാല്‍

ഞാന്‍ പുട്ട് ഉണ്ടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ കാലം മുതല്‍ ഇടക്കൊക്കെ ഉണ്ടാകുന്ന അത്യാഹിതമാണത്.


രാവിലെ ആറേകാലിനു അടിച്ച അലാറം, കേട്ടെന്നു ഭാവിക്കാന്‍ വല്യ താല്പര്യമില്ലാതതുകൊന്ട്, ഏഴുമണിക്ക് തന്നതാനെ ഞെട്ടി എണീറ്റു.. അരിപൊടി നനച്ചു പുട്ടുകുറ്റിയില്‍ അടുപ്പത്തുവെച്ചു, കടലക്കറി ഉണ്ടാക്കികൊണ്ടിരുന്നപോഴാണ് ...അത് സംഭവിച്ചത്...


"ശു‌ും" ...നോക്കുമ്പോ വെടിക്കെട്ട് കഴിഞ്ഞ പൂരപറമ്പ് പോലെ സ്ടൊവിനു ചുറ്റും അരിപൊടി പരന്നു കിടക്കുന്നു..."എനിക്ക് പൊട്ടാന്‍ പറ്റിയില്ല, ഞാന്‍ വെന്തു പോയി " എന്ന് വിഷമിച്ചു ഒരു കഷ്ണം പുട്ട് ഞാനിപ്പോ താഴെ വീഴുമേ എന്നെ മട്ടില്‍ പുട്ടുകുറ്റിയുടെ മുകളില് ഇരിക്കുന്നു...


"അയ്യോ...പുട്ട് മുഴുവന്‍ താഴെപോയെ.." ഞാനുറക്കെ നിലവിളിച്ചു..നാട്ടുകാര് കേട്ടില്ലെന്കിലും..അപ്പോഴും സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഭര്ത്താവ് കേള്ക്കണമെന്നേ ആഹ്രഗം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു..എന്തായാലും രണ്ടാമത്തെ ശ്രമം വിജയിച്ചു...

അങ്ങനെ ഇന്നും രാവിലെ എട്ടേകാലീന്റ്റെ ബസ്സ് കിട്ടിയില്ല...കുറച്ചു വൈകിയത് കൊണ്ടു കുറച്ചു കൂടെ വൈകി ഞാന്‍ ഒമ്പതരക്ക് ബസില്‍ കേറി....പക്ഷെ വഴി മുഴുവന്‍ "ജാം ജാം ട്രാഫിക് ജാം "... അങ്ങനെ ഒരുപാടു വൈകി ഞാന്‍ സിറ്റിയില്‍ എത്തി.


ബസ്സ് ഇറങ്ങുംബോഴേ ഒരു പാവം അപ്പൂപ്പന്‍ ഓട്ടോക്കാരനെ ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു. "പാവമല്ലേ, അപ്പൂപ്പന് കുറച്ചു കാശ് കീട്ടികൊട്ടെ" എന്ന് വിചാരിച്ചു ഞാന്‍ അപ്പൂപ്പന്റെ ഓട്ടോയില്‍ കേറി. ഒരു രണ്ടു മിനുറ്റ് കഴിഞ്ഞില്ല, എനിക്ക് സംശയമായി "ഞാന്‍ നടക്കുവാണോ..? ഹേ അല്ല..ഞാന്‍ ഓട്ടോയില്‍ ഇരുക്കുവല്ലേ.. ഒറ്റൊയാണ് നടക്കുന്നത് "...


ജങ്ങ്ഷന്‍ കഴിഞ്ഞതും മുന്പില്‍ ഒരു കടല് പോലെ വാഹനങ്ങള്‍ ..."ഭഗവാനെ...ഞാനെപ്പോ ഓഫീസില്‍ എതുമാവോ..?" ആത്മഗതം മുഴുവനാക്കും മുബെ അപ്പൂപ്പന്‍ ഓട്ടോ ഒരു സൈഡില്‍ ഒതുക്കി നിര്ത്തി..ഇനി മുന്ബോട്ടു കൊണ്ടു പോവാന്‍ വയ്യെന്ന് ...എന്റെ മുഖം സൈന്‍ ഔട്ട് ആയ യാഹൂ മെസ്സെന്ചെര്‍ ഐക്കണ്‍ പോലയായിപ്പോയി ... :(


അങ്ങനെ നടന്നു വരുമ്പോ ഒരു പയ്യന്‍ മതിലിനും ഒരു കാറിനും ഇടയില്ടെ അവന്റെ സ്കൂട്ടി വളചെടുക്കാന്‍ നോക്കുന്നു. ഞാന്‍ കുറച്ചു നേരം നോക്കിനിന്നു..അവന്‍ പോയിട്ട് വേണം എനിക്ക് എന്റെ വണ്ടി മുന്ബോട്ടെടുക്കാന്‍ എന്നമട്ടില്‍ . ഇല്ല, ഒരു രക്ഷയുമില്ല..സ്ടൂട്ടിക്കാരന്‍ തോറ്റു പിനമാരി ...എന്റെ വണ്ടി വളക്കേം തിരികേം ഒന്നും വേണ്ടതതുകൊന്ദ് , ഞാന്‍ എളുപ്പത്തില്‍ നടന്നു ...



TL : "what happend..late today..?"
Me: "so much of traffic..."!! (in mind " As my 'puttu' made a projectile motion in the morning..!!sigh!!" )

പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ മാനിയ .....

ഇങ്ങനേം ഒരു അസുഖമുണ്ടെന്ന് ഇപ്പൊ മനസിലായി. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു മണിക്കുറായി ഞാന്‍ കടിച്ചമര്ത്തിയും, വിഴുങ്ങിയും ഒക്കെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ നോക്കി പറ്റുന്നില്ല....രാവിലെ കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മുന്പില്‍ ഇരുന്നപ്പോ തുടങ്ങിയതാണ്‌ ഈ അസ്കിത...


കുട്ടന് ഇന്നലെയെ സ്ഥിതി വഷളാവുമെന്നു മനസിലായി എന്ന് തോനുന്നു..അതുകൊണ്ട് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണേ എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു..എന്നിട്ടും...പിടിച്ചുനിര്‍ത്താന്‍ പറ്റുന്നില്ല... എന്താ ചെയ്യാ എന്റ്റീശ്വരാ..


"കിട്ടുന്ന സമയം കളയാതെ സര്ട്ടിഫികേഷനു വേണ്ടി പഠിക്കണം" ..കുട്ടന്‍ പറഞ്ഞതാ....പറയാന്‍ എളുപ്പമാ. എന്റെ കഷ്ടപാട് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ ..പാവം ഞാന്‍..


ലൈബ്രറിയില്‍ പോയി പത്രം വായിച്ചു, കാന്റീനില്‍ പോയി ചായ കുടിച്ചു, റെസ്റ്റ് റൂമില്‍ പോയി ഫ്രെഷ് ആയി...എന്നിട്ടും എന്താ മാറാത്തെ...എനിക്ക് സങ്കടം വരുന്നു....പഠിച്ചാല്ലല്ലേ അടുത്ത മാസം പരീക്ഷ എഴുതാന്‍ പറ്റു....

"സോളാരിസ് 10ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം ഇന്‍സ്റ്റലേഷന്‍" പിടിഫ് എന്നെ ഇളിച്ചു കാണിച്ചു കളിയാക്കുന്നു..അയ്യോ എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ വയ്യായേ ..


ചെയ്യാന്‍ പോവുന്ന തെറ്റിനെ പറ്റി കുറ്റബോധമുള്ളത് കൊണ്ട് കുട്ടന് മെയില് അയച്ചു..അറിയിക്കാന്‍..എന്തായാലും..ആരെങ്കിലും..അറിഞ്ഞിരികുന്നത് ഒരാശ്വാസമല്ലേ..



അങ്ങനെ മണിക്കൂറുകളായി പിടിച്ചു നിര്‍ത്തിയ.." പോസ്റ്റണം ... പോസ്റ്റണം " എന്നുള്ള പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ മാനിയ ..ഞാനിവിടെ ' പോസ്റ്റി 'തീര്കുന്നു...


ഇനി സമാധാനമായിട്ട് പടിക്കാല്ലോ ...

.....ke side effects !!

I/I am/Myself/Me/ ...

• tend to check Gmail so often.
• come to office depressed.
• eagerly waiting to get mails in my outlook.
• try to spend more time in the rest room, washing my face, combing hair etc.
• feel that everybody around is sympathizing that I don't have work.
• decided 101Th time that I will utilize the time in study, but end up in browsing blogs.
• view everything happening around with a blog/blogging view.
• frequent thought occurs that my handwriting is not good.
• frequent thought occurs that how beautifully I write..!!
• read every available news paper carefully.
• discuss "nuclear deal/text book issue in Kerala/ ban on scarf in Pune" when amma calls.
• feel terribly hungry @12.30 p.m.
• feel the food in cafeteria is a curse.
• scared to call friends/relatives.
• managers pretend that they didn't see me leaving office early.
• feel like even the security guards wonder, why I am here everyday!!

and the list goes on...as I am in 'bench'...though I sit on a chair in a cubicle..

ബീട്രൂറ്റ് സ്റ്റഫ്ട് ചപ്പാത്തി

"ഡിന്നെറീനു ചപ്പാത്തിയല്ലേ ?" കുട്ടന്‍റെ ആ ചോദ്യത്തിന് ദിവസവും ചപ്പാത്തി കഴിച്ചുമടുത്ത ലക്ഷണം ഉണ്ടായിരിന്നു. അതുകൊണ്ട് ഞാനൊരു പരീക്ഷണത്തിന് മുതിറ്ന്നൂ...


ഒരു ബീട്രൂറ്റ് നല്ല പോലെ തരിയായി സ്ക്രാപ്പ് ചെയ്തെടുത്ത് അല്പം വെള്ളംചേര്‍ത്ത് വേവിക്കുക. കൂടെ ഉപ്പ് പാകത്തിന്, പകുതി ടീ സ്പൂണ്‍ മുളക് പൊടി, കാല്‍ സ്പൂണ്‍ ജീരകം പൊടി ചേര്‍ക്കുക. വെള്ളം വറ്റിച്ച് കുറുക്കിയെടുക്കുക. ചപ്പാത്തി നല്ലപോലെ പരത്തിയ ശേഷം ഒരു ടേബിള്‍ സ്പൂണ്‍ ബീട്രൂറ്റ് മിക്സ് ചപ്പാത്തിയുടെ ഒരു പകുതി വശത്ത് പരത്തി വെക്കുക. മറ്റേ പകുതി മടക്കി ചപ്പാത്തിയുടെ വശങ്ങള്‍ ചെര്തൊട്ടിക്കുക. ഇനി തവയില്‍ ഇട്ടു വേവിച്ചെടുക്കാം...പരീക്ഷണം ഒരു വിജയമായിരുന്നു എന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ..!!

It’s simple to be happy...but, it’s difficult to be simple

I have promised to Kuttan that I won’t sleep while traveling by bus. He is so scared, because it is for sure that I will sleep while traveling, and that I may get robbed or I may miss the bus stop...

As I got into company shuttle yesterday evening, I thought, “As its office bus there is no chance for the first one but I may miss the stop, so I won't sleep. Yes, it’s finalized that I am not going to sleep today in the bus”.

There is still 10 minutes for the bus to start...I can see the bus stop...two Chinese girls are talking ...one girl is pointing to our office building...what they would be talking. Whether that she got into our company or that she had an interview there...hmmm..."duupp".."Oh!"...I was startled ...the driver just closed the door.. "Did I just doze off...?no..no !! :) "

The bus is heading through the outskirts of the town...full of greenery on both sides...”oh!! Its so beautiful”. Mean while I planned what all things I have to do at home, “what I will prepare for dinner?”

And this time also I was lucky enough to wake up just before the bus reached the stop, where I had to get down. I rushed out...”oh! It’s raining. Will take the umbrella after getting down”, I thought.

"Madam"...why is the driver calling me now...I turned back.."aapke paass chatha hai na...baarish ho rahi hain.." he asked. I answered that I have it...as I got down...

I was surprised. He is a stranger to me. I never noticed him. He will be off my father's age, and that simple note of friendliness filled me with happiness. As I walked towards the house, I couldn't resist myself...and I turned back to see the bus going. It is true...."it’s so simple to be happy...but it’s too difficult to be so simple to make others happy..."!!!

വെറുമൊരു സോഫ്റ്റ്‌വെയര്‍ എഞ്ചിനീയറുടെ വിലാപം ...

അതെ ...ആ എന്നെ ഇങ്ങനെ കാത്തിരിപിക്കണോ...എത്ര കാലമായി കണ്ണില്‍ എണ്ണ ഒഴിച്ച് കാത്തിരിക്കുന്നു...
എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ വന്നു നോക്കും....ഒരു മെയില് വന്നിരുന്നെന്കില്....
എന്ന് വരുമെന്ന് ഒന്നറ്യിചിരുനെന്കില്......
വീട്ടില്‍ എത്തിയാലും...ചിന്ത മറ്റൊന്നല്ല...

ഡിന്നര്‍ ഉണ്ടാക്കുമ്പോഴും ..."ഇന്നത്തെ പരീക്ഷണം അത്ര വിജയിചില്ലല്ലോ" എന്ന് ഉപ്പ് കുറയുകയും എരിവു കൂടുകയും ചെയ്ത കറിയെപറ്റി കുട്ടന്‍ പറയുമ്പോഴും എല്ലാം എന്റെ മനസ്സില്‍ ....

ഇടക്കൊക്കെ...എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍...മാനേജര്‍ വന്നു ഉറപ്പു നല്‍കികൊണ്ടിരുന്നു ...."വരും വരാതിരിക്കില്ല"...അപ്പൊ എന്റെ മനസ്സില്‍ ഞാനും ഉറപ്പിച്ചു..."പ്രിയമുളൊരാളാരൊ വരൂവാനുന്ടെന്നു ഞാന്‍ വെറുതെ ..."

എന്ന് വരും "പ്രൊജക്റ്റ്‌" ഇനി എന്ന് വരും .....